Геометриската композиција потоа успешно се гледа и на психолошки и на идеен план, успевајќи формата да ја стави во служба на една, во самата суштина песимитичка замисла за цикличноста на човековиот пораз како последица на човековата природа во која е невозможно докрај да се проникне, токму како што е невозможно да се спознае минатото, политиката, меѓучовечките односи, бракот, семејството.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Субјективитет без психологија.
Мора да има начин да се проникне во внатрешниот живот на испитуваните луѓе, конкретно на геј- мажите, а да не се копа во особената душевна градба на поединецот.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)