Винсент Грум,авторот на романот „Форест Гамп“ по кој американскиот режисер, Роберт Земикс го сними истоимениот филм, се прослави по прочуената фраза: „Животот е како кутија со чоколада. Никогаш не знаеш што ќе ти се падне“.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
„На ненаселен остров не можеш да се прославиш“ рекол рускиот сатиричар Емил Кротки. Славата е резултат на човековиот резон.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Тој ден беше празник, а секој празник треба да се прослави, да се почувствува.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Тој човекоморен виор, сеедно кој од каков сој е, од каква вера и какво потекло, им го пиел мозокот на луѓето и им ги јадел срцата, и никаков господ не можел да создаде поредок во кој ќе се живее и ќе се умира како што му доликува на најумното и најулавото суштество на светот што секогаш се движело по границата на доброто и на злото, ту со ум на една страна ту со срце на друга.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Возбуден и без здив, со чувство дека е и самиот со дупнати гради, Онисифор Проказник го гледал сето тоа со замрзнат прст свиткан околу чкрапецот на кобурата и можел и самиот да се прослави со своите стрелци: еден од противниците просто како да му го нудел челото. Сепак - не можел.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Во мигот повторно се пренесов на еден од последните разговори што го имав со францускиот амбасадор во Тунис, Ерик Руло, еден од големите познавачи на палестинското прашање, поранешен новинар на Монд и Монд дипломатик, близок пријател на тогашниот француски претседател Франсоа Митеран, именуван од него лично на високиот дипломатски пост.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тој не се прослави, влезе во клинчот на внатрешните односи, односно фати страна во борбите за наследство на Бургиба и подоцна тоа се покажа фатално за неговата кариера.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
ВЕЧНО! нека плачат! 14 ехе-хе! ете тој фраер го глеаш влегува во проклетиот лифт се прославил по тоа како дошол до некои пет стапки дол стап не се зезам никој од вас го нема од пет стапки и тој влегува во - аха! ма замислете таков еден дунстер да влегува во шугава јавна куќа сакам да кажам јавен лифт?
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Во тоа и покажуваше по малку и смисла за правдина, но повеќе со сила се наложуваше. Така и се прослави Јагулче Езерски.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Внукот се прослави во својата струка.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)