се (зам.) - прчи (гл.)

Врти- сучи, трткај се збунето, оптегнувај ја стрелата и над мерката - оклопот се прчи како во тв вести
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
- Не! Твојот коњ ми ја испаси ливадата! - се прчеше вториот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Турчинот, со црвениот коњ се доближи до нив, го запре коњот и викна: - Стојте, бре, проклета ѓаурска, веро!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Една вечер, Тодора му рече: „Што се прчиш толку? Не гледаш ли дека имаш работа со мене?“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Чаршијава цути, ама од кого цути? Од Турци, што се прчат.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Додека Костадинка, Коца, растеше во нејзиниот мев, брчкајќи се во нејзината лошотија, која се дуеше како Тодора со оки да голта воздух, ибн Бајко се прчеше: ете, ѝ го најде лекот. Но, пак се прелажа.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ако Кратово се прчеше со бакар и со сребро, Скопјево, пред сите други занаети, си ги имаше кожите и кожарите - околу 700 на број.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
На сивото лице, мазно и рамно како порцеланска чинија, победнички се прчеше голем, розов нос.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- Што се прчиш како војвода кога личиш како главатар на кокошкари, - му рече дедо Ангеле.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)