се (зам.) - учи (гл.)

Татко ми беше моќен во тишината, се учеше на неа кога читаше, а исчита книги за неколку животи. – Добар ден, добри луѓе! – изусти прва мајка ми. – Дал ти Бог добро, мајко! – одговори шефот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
2. Јас лично сметам дека е соблазнувачко девојчиња да се учат дека нивниот статус зависи од вкусот што можат да го предизвикаат во устите на момчињата.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
„Се учи, но не на часот по географија.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- Па како ти оди? - Не прашувај. Вака не сум се мачела ни кога сум се учела да зборувам.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Гого беше дојден од едно гратче среде внатрешноста, каде што се родил и каде што го поминал детството, сè додека имаше школо во кое можеше да се учи.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
А учителката ќе го земе нејзиното блокче и ќе им го покажува на децата: - Еве, вака се црта маче. Од Милка треба да се учите да цртате.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Какви улоги имаат таквите дела кога се учи како да се биде геј?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ако прашањето за народноста на Македонците има првостепено значење за Бугарите, Србите и Грците и секоја од овие народности го третира по свое, тогаш зошто и ние тоа прашање да не го земеме во свои раце и да го разгледаме сестрано – и од бугарско, и од српско и од грчко гледиште, и критикувајќи ги сите нив да не си изработиме македонско гледиште за нашата народност, а се задоволуваме, според местото каде што сме се учеле, или со српското, или со бугарското или со грчкото гледиште?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ако е така, тогаш природно е оти со барањето црковна реформа ќе се соедини и барањето училишна реформа, т.е. Архиепископијата ќе ја земе во свои раце училишната работа и ќе се сообразува во неа со народноста на својата паства; во грчките епархии и парохии ќе се учи во училиштето и ќе се служи во црквата на грчки јазик; во влашките – на влашки; во словенските – на македонски.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Благодарејќи ним, во најново време се откажавме да си избереме едно од нашите наречја за наш општ литературен јазик, а наместо тоа зедовме да се учиме и да пишуваме на туѓите соседни јазици, најповеќе на бугарскиот.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Кој некој? Се знае. Судбината од која можеш да се сокриеш само в гроб.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не се учеле. Момчињата со први брчки на челото веќе биле мајстори.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Лозан Перуника можел да види во пештерите свои врсници, дури и помлади.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И така, со неколку реченици, Чучук-Андреј го извлекол од заборав најтрагичниот дел од животот на прочуениот пејач од кого и славеите се учеле.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Знаат христијаните од Потковицата, како што знае и сиот христијански свет во европска Турција, дека ако порано турските закони сега фанариотите, кои имаат големо влијание врз султанот, им бранат на славјаните во Македонија да ѕидаат цркви и училишта - ако не се согласи во нив да се проповеда и да се учи на грчки и ако не се согласни да бидат под покровителство на Патријаршијата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
На навалување на Началството од Потковицата и на Комитетот од Прилеп, и лично на војводите Петрета Ацев и Горчета Петров, бугарските воени власти го оволнија Петара, како хранител на помалите браќа, а тие, Началството, Комитетот и војводите, за да не се дозапусти сосема лозата Младенови и за да има навистина кој да се грижи за сираците, уште истиот ден го оженија со една Дамческа, со Калина Блажева Дамческа, која, пак, се учеше во француското Женско училиште во Битола.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ме прогонеа? Ме демнеа згрчени под своите сенки? На мене се учеа да станат мачители? Да. И повеќе од тоа. Причина? Се плашеа од мене.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Не сакам да ја најдат војниците, вели, и не сакам да се учи некој што не се одбира од свирење.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И мене ми го делнаа прстот, вели, и на мене се учеа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Во тој случај пишувањето би можело да се учи како и сите други вештини без никакви претпоставки.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Тие задоволно се погледнаа меѓу себе и газда Таки рече: „Ќерко, така најубо се учи занаето. Не е сѐ само во училиштето.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Неколку графички конвенции се учат во училиште (како писмото треба да изгледа, како да се напише адресата на коверта, како да се постави научен експеримент или математички проблем); но не се подарува внимание кон учењето на општите принципи на визуелната организација на јазикот коишто би можеле да се употребуваат во различни прилики, ситуации и технологии.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Таа секогаш носеше и нешто за везење за да се учи.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Зашто, тајната на владеењето е да се комбинира вербата во сопствената непогрешливост, со способноста да се учи од грешките од минатото.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„И тоа се учи, бегу. А имамите зошто се?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Таа вода го полнеше Чочкин Вир каде се капеа овците пред стрижење, а во него сите селски деца што стигнуваа до него се учеа да пливат во прво време држејќи си го носот стиснат со два прста додека не се излезе на другата страна.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Види шо детенце е, натемаго! Кротко како јагне, лакомо како прасе, јаде и се оближуа како маче А види пак шо убаво се учи.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— А за поасот, можиш да го сопашиш ваа вечер, па одутре тамо ,ќе му се учиш.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Во нејзиниот ракопис, според моделите на францускиот краснопис, кој со векови се учи во училиштата во Франција, се криеше времето на учењето кај лазаристите, во Солун, се криеја новите настани, кога Мајка го штитеше својот ракопис во долгите периоди на нешколување, соочена со големото семејно бреме, да нѐ одгледа, да нѐ исчува, да нѐ спасува.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Дали се наследува овој Мајкин јазик, дали се учи и дали се доучува во непредвидливите меандри на минливоста на животот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ќе направиме качамак „врти-мешај“. Треба да се учиш... да бидеш домаќин.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Тој топол ветер, што го спомна уште како мал, јас дури сега, како стара, го сеќавам и тоа честопати.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Луѓето се учат од животот, а децата најмногу.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Баба ми вели: „Пчелите се чуден свет, чудни суштества, тешко им се учи ќудта“.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Реков стрелањето е занает, а занаетот се учи.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Само што почнав со студии професорката по литература Жанет, инаку таа беше Парижанка омажена за Македонец, ни зборуваше дека јазикот се учи најдобро кога си на лице место во земјата каде што се зборува тој јазик.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Ех, да знае наставничката како се учи за планината кога си таму на самото место, - воздивнав.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Но, додека тие се учеа да ме мразат, јас се научив да ги презирам. ,Ирфане Пољубулгаре".
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се учам да чекам и да ми треба повеќе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се учам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Па, тоа не се учи, му велам, нема училиште за бацување.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)