се (зам.) - чукне (гл.)

Тој ги наполни чашите. Се чукнаа.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Азијат... - се насмевна Стивенс во брадата да не чуе Бонети и ја издолжи чашата да се чукне со пратеникот и игуменот; се чукнаа, но ним голтката што ја отпивнаа како да им остана во грлото.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
— А мори, Бесно, вели, знаеш, кога те сретнав повторно, се чукнав по глава?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Да се саштиса човек и да се чукне, господи!
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Четири пара чизми се чукнаа една од друга, а нивните сопственици им салутираа на Бојана и на Александар.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Кога се создаде пријатна весела атмосфера, Кметот фрли поглед кон учителот, го задржа на него, потоа ја зеде чашата, им наздрави на полковниците, се чукна и започна разговорот да го врти на проблемот со селото; им рече дека луѓето живеат во немир, во неспокојство, дека нестрпливо чекаат да видат што ќе биде со селото.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Смејте се, - рече татко ми, - ама бато почнува со бизнис - и се чукна гордо по градите.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„Бак анасана!“ се чукна налутено мутесарифот по десното колено.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
- Не стана готвач? - Сам се унапредив. - Предо, каде е маштрабата? Да се чукнеме со другарчево од војска.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)