Кутрињата што се во мене не се обични кутриња, туку кутриња сокли, кои не ќе џавкаат, туку ќе пеат, ќе чуруликаат, ќе кликтат и ќе ве прославуваат, летајќи над вашата глава.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Збровите со кои се трудеше да ме одбраниш умни ти беа, батка, и добро обмислени.: „Афериве што се обидуваме да му ги припишеме на наш Боге, тврдам јас, се обични скалила од чад по кои се обидува неговото машко его да се покачи повисоко од другите.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Седи со нозете расчекорени, со лактите на колениците и со броеници во рацете. Броениците не се обични броеници.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
На, еве види, сосема се обични, како и сите други“, рече.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Според вашите реакции, другари, во оваа намера нашиот Боге успеал!“
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)