И секој во себе мислеше како сега поскоро би прснал да бега одошто да го стори ова што им рече дедо Геро.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Не разбирајќи ја иронијата во која се нашле, наместо да се почувствуваат како вишок на самите себе, најтрагично од сѐ е тоа што тие луѓе за себе мислат дека се победници, па продолжуваат да се хранат со фалби.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Иако носеа исто име, секој од жителите на двата брега за себе мислеше дека е помудар од другиот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)