Ослепен, крвав, без една рака или нога, го наденале на кол под скопскиот мост да го слуша плачот на Вардар.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Од килимот ѕвезди на небото, една ѕвезда се спушти, во небеската шир... оставајќи зад себе запалена лента ко искривена патека низ стрмниот рид.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Иако и самиот со десетина рани на своето жилаво месо, Парамон се извлекол да се крие од планина на планина и да остава зад себе запалени сараи и заклани туѓинци.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)