Дали да се оправдам и да го тргнам од себеси чувството на вина, или да заборавам на празнината за која не сум сигурен дека постои иако чувствувам дека бавно и речиси неосетно тонам во неа.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Или само се обидував да го тргнам од размисливе шпиончето?