Се чу себеси како ветува дека ќе лаже, ќе краде, ќе фалсификува, ќе убива, ќе ја поттикнува употребата на дрога и проституцијата, дека ќе шири венерични болести, дека ќе фрли солна киселина во лице на некое дете.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Се замислував себеси како девојка, како млада жена...
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Се слушна себеси како ѝ шепоти на Марија. Сосема благо. Обидувајќи се да делува смирено. Спокојно.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Извештаченоста е онаа чудна состојба на душата во која свеста штотуку прогледува, како што тоа го кажува Гомбрович, увидувајќи го лицемерството на својата состојба, и кое се состои во создавањето на еден вештачки двојник, во правењето еден вештачки автомат на својата сопствена суштина, што значи во понадворешнувањето на себеси како друг, со милоста на знаците.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
На пример: „собата“ е продупчена и пациентот се гледа себеси како истекува.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Оттогаш, синот на Тајко почна да се гледа себеси како веќе жртвуван.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Се слушна себеси како гласно извикува: „Џулија! Џулија! Џулија, љубов моја! Џулија!“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
10. Се фатив себеси како посегам кон управувачот. Всушност, замавнував кон бучната кутија.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)