Секакви чувства ѝ се мешаа. Менувајќи се од час во час. Ѝ беше жал за нејзините.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Јас откажував секакви чувства.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Проклет да бидам, го јадеш и го доживуваш, тие раѓаат секакви чувства.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
И како секогаш во овие денови, ми се преплетуваат секакви чувства – и радосни, зошто веќе си зрел човек, со многу драг карактер, а во исто време и носталгичен.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)