Слушајќи ги ѕвездите од татковината научив дека секоја музика си има сенка како што секоја ѕвезда си има двојница и како што секој нов ден си има нови воздишки.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Дали е ова „игра“ во која танчерот ги менува партнерките после секоја музика и повторно ги виде откосите што Долгиот ги оставаше зад себе.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)