И кога најпосле ќе прошетате со бавни чекори, подзастанувајќи пред секоја убавина за да можете да речете дека ја имате не само забележано и убаво разгледано туку го имате почувствувано и ефектот од сите тие откритија, дури тогаш ќе сфатите на кои убавини мислам.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Нели дури тогаш ќе можете да заклучите дека убавините секогаш ни се наоѓале при рака а останувале недофатливи. (Прекрасни светкави дреболии на нашите мечтаења?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)