- Многу е арно тоа, ќе ми рече. - Е ајде тогаш јас и вие да си бидеме заедно.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Така, тие ќе расудуваат: ако една Канада може да ѝ се лути на Англија затоа што последнава, за да си биде во добри односи со Сев- Американските Соединети Држави, им ги пожртвувала ним интересите на Канада и последнава сега сака да се ослободи од Англија и сама да си ги брани своите државни интереси, зашто подобро си ги разбирала, – тогаш зошто Македонија да не ѝ се лути на Бугарија затоа што таа не може да ги брани македонските интереси, ами само ги експлоатира нив, и зошто Македонија да не рече: Јас пролевав крв од мои синови, нека ги бранат моите интереси тие самите, а не твои Начович, Цоков, Станчев итн.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Среде тој бескраен спор помеѓу двата братски соседни народа македонското словенско население, заради кое тие се караат, малце по малце зрее во националното самосознание и сака да се ослободи од покровителството на соседните народи за да може само да си биде вршител на своите судбини.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Три нешта На внука ми Ирина Пред засекогаш да се поздрави со светлината и сѐ друго што се обидуваше да распознае низ неа, тој слушна нечиј глас кој не можеше да го одгатне: да не би да си заборавил нешто да довршиш за да си бидеш сосема спокоен?
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
И ако денес не стигнам, секако утре ќе си дојдам пак, понавреме од денес... едно час, час и пол пред да отворат, па ќе си бидам меѓу првите дваесеттина...
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Сашо: Ама тоа не е вистина. Јас божем ќе те изедам, а ти пак ќе си бидеш жив и здрав.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Сега сум спремен пак да си бидам тоа што бев порано.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Што не учел преку целата година како јас, па да си биде мирен и да си ги брои петките, а не сега, на крајот му текна?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Радоста од Силјана се свртела на преголема жал и плач и тогај дури се уверил оти штрк ќе си биде и штрк ќе си умре. – "Ех, кој не слуша татко и мајка, си рекол сам со себе, клетвата го фаќа, нели ме донесе Господ на мојот вилает, не ни е толку жал, чунки овде ќе си умрам".
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Еднаш, кога беше сосема изморен од таа игра, во која постојано се напрегнуваше да смири некого само со своето присуство, тој помисли дека секој од нив останува да си биде само она, што си е, и дека тука никој никогаш не ќе може да измени ништо.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Притоа се чинеше дека пак продолжува да останува да си биде сѐ во ред.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Замина, којзнае каде, се изгуби, којзнае во што, го остави оној, со неговата гоена жена на прагот, го остави да си биде, да си претседателствува и понатаму, да краде.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тоа само си остануваше да си биде, а со него остануваше да биде и тој.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Ја запомни само карактеристичната обесеносг на рацете, кога тие се врзани, но лисиците се покриени под ракавите; го запомни само тоа сопнато чекорење со увиснати раце, кај тој младич, што продолжуваше и меѓу двајцата џандари да си биде ластерест и извишен.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Она негово морничаво искачување по угорницата можеше да биде само едно просто изменување со еден друг, што ќе чекори напред, и сега тие двајца ќе можеа да си бидат в село.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Присуството на гејови „во голем број е показател на културна подлога што е слободоумна и разновидна – а оттука и благотворна за креативноста“; тоа е и „знак дека местото е возбудливо, дека таму луѓето можат да се вклопат и да си бидат тоа што се“, дека таму „човечката клима“ е поволна и дека „квалитетот на местото“ претставува важна вредност за заедницата.12
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Во Париз небото никогаш не одлепува, не лебди, тоа е заробено како мал приватен имот во декорот на болежливи згради кои си прават сенка едни на други - наместо едни на други да си бидат вртоглави фасади-огледала, како фасадата на крупниот капитал во Њујорк. По небото се познава: Европа никогаш не била континент. 64 Margina #10 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Јас и ти премногу добро си ги знаеме опачините за да си бидеме интересни.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Сашо: Ама тоа не е вистина. Јас божем ќе те изедам, а ти пак ќе си бидеш жив и здрав.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)