Си видел, му велат, ама не си видел, слеп си бил, тоа што требало да го видиш, не си го видел.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
„Боже, белки ќе го свртиш надесно, да се прибере, да си и изгледаме дечињата како сете еснафки" си помисли таа и си зашетка дома да си види ред домашни работи, за кои немаше никако време, та дури ни кркмите немаше време да си ги потсече; беа ѝ паднале до очи.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
- А што си видел? - Ништо, ми кажувале. Син му на дедо Иван ми кажувал. Тогаш тој бил на наши години.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Сам си виде што направи.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Во твојот папок е, Луцијо, оти јас го пренесов центарот на вселената од циркусот во твојот папок; каде и припаѓа, каде отсекогаш и бил, само тоа Земанек не го видел, а и ти не си видела; кажи му дека е обично добиче“, велеше.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Оти: си влегол, татко, во одајата со записот проклет, но очите не си можел да ги одвоиш од буквата Ж, буквата девојка, што зографот-краснописец ја нарисал да биде со очи питоми, со раце и нозе раширени, спремна да го познае мажот свој; Оти: си видел жена, сподобие страсно во писмо, клопче отровно, со очи гулабови; со коса како стадо кози, кога слегуваат од Галадската гора; со заби – стадо истрижени овци, кога излегуваат од капење; Оти: вратот ѝ е како кулата Давидова, изградена за оружје: на неа висат илјадници штитови – сѐ штитови на јунаци; градите ѝ се како близначиња од млада срна, кои пасат меѓу кринови; Оти: твојот страстен поглед ѝ дал топлина на буквата-девојка, и таа оживеала, и скокнала од писмото-клопче, па паднала пред твоите нозе и почнала да ти ги бакнува стапалата; Оти, ти рекла: дојди мил мој, да излеземе во полето, да преноќеваме по селата; утре рано ќе појдеме во лозјата, да видиме дали потерала лозата, дали се отвориле пупките, процутеле ли калинките; таму ќе те опсипам со милувања; Оти: иако си му се заветувал на Бога по раѓањето на твојот единствен (сега ја разбирам смислата на нагласката на овој збор во говорот на Лествичникот пред логотетот!), син Лествичникот, си ѝ рекол: „О, колку се убави нозете твои во сандали, ќерко знаменита!
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Си видел некоја жена да се испијани?
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Еве ти уште еден пример. Си видел ли некогаш месечина околу која се протега кружно виножито, кружен спектар од бои во различни слоеви светлина?
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Иако не можеле да му го препознаат лицето на видовникот, луѓето знаеле дека престарите очи со конци крв околу себе догледуваат сѐ и сѐ знаат.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Луѓето немо го заколнувале: раскажи, честит стрико, што си видел, и ние, ако нѐ посоветуваш, ќе му свртиме грб на овој безбожен мрак, со пеколот не се војува.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Само со едно око можеше да се гледаш во џамчето и само едно око можеш да си видиш.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Можеш и раска да си видиш во очите на кондурите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ти си замисли дека си видел парче хартија кое непобитно ја докажувало нивната невиност.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Си видел ли некогаш стаорец во скок ?
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ти веруваше дека си видел еден непогрешлив доказен материјал кој потврдува дека нивните признанија биле лажни.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
На предниот дел од џамијата, може си видел, а може и не, на плочките со натписи, се впишани сите имиња на султаните и датумите кога џамијата е подигната, скоро пред сто години.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
„Си видел досега ситни фолари? Или брадан?“
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
И кога ќе се најдат на вода на чешмата, си вртат грб, за така уште повеќе да нагласат колку ни очи не сакаат да си видат...
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
„'Рѓо 'рѓосана, Досто! Си видела сомун, па сакаш погача. Не ти е доста чупе, па требело и дете. Море, дертот ќе го вате ошче еднаш јас кога ќе стенкам долни крај, душата да ми излева!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Барем децата ќе си видат кои бевме таму, што криевме ние од нив!
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
– „Море ние, Силјане, сполај Богу, си поминуваме, туку ти, ти како помина по туѓина, кажи ни некои унерии, елбете тоа, што си видел ти, ние не сме виделе,“ му рекле селаните.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Царот стана. Беше замислен: „Сега можеш да ми покажеш што си видел.“ Минаа низ градината, преку тревникот и малиот мост, потоа низ коријата, и на крајот се искачија на една мала нагорнина.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Ете, те прашувам тебе што си постар од мене и што си видел повеќе во светот...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ете, јас, сакатиот Нумо, кому и јазикот сакаат да му го откорнат затоа што вака прашуваше, те прашувам тебе, што си постар и што си видел повеќе од мене, ама не си го видел Грамос, не си го видел Вичо, не си ги видел сакатите девојки и момчиња и не си се запрашал како ќе го поведат орото свадбарско...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Си видел говедо, коњ, магаре или некој друг ајван да се насмее?
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ТЕОДОС: Не, не можам.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Само човекот може да се смее и весели.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Си видел ли некое говедо, коњ, магаре или друг ајван да пие? Само човек пие.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Тие на враќање беа распрскани низ нивјето под манастирот зашто сакаа на враќање да навратат по зимниците кој да остане да ги чека овците, а кој да си види некоја работа.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
— Којзнае што си видела, ми вели Оливера Поточка, некое привидение.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)