си (зам.) - врви (гл.)

Времето си врви, работи излеваат секој ден, се нови и нови, умишча разно разни, ами, коа тој шо рекол, „шо ќе биде есенва — нека биде вечерва".
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— „Ама пак не ќе биде бадијала сето воа.“ Дните си врвеа редовно.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Така си врвеше во оваа куќа зимата по еден ред и само една мала случка внесе смут но без да го наруши редот.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Минутите си врвеа. Се заредија и часови.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Но деновите си врвеа, а во водите ништо не трепнуваше, што можеше да му ја смири маката.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Деновите си врват. Не можам да зборувам дека ќе сторам вака, или ќе сторам така, па натаму „ќе видиме“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Времето си врви, синко, в гроб ќе се оди...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Од каде, од кого да најдам?
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Ден и вечер си врват, сон не врзуваш. И јас со тебе заедно...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
КОСТАДИН: На свадба со пари се кани!...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Само си врви, а никако да изврви.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ама месеците си врват, а мојата работа не се гледа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Возовите само си врват, а ние остануваме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Но, денот си врвеше по старому и барабанџијата со својот оптегнат глас ја најави пак вечерната конференција на Народниот фронт,а на светлината од газиените лампи и вечерта сите селани продолжуваа да молчат и да чмурат со своите цигари во ќошковите на единствената поширока училница на основното училиште, како секоја вечер, ниеден од нив не велејќи НЕ.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Мораш да му дадеш пат на човекот да може да си врви на својот имот“.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
АНТИЦА: Во тоа време човеков си врвел по улицава наша и како што ме чул кај што пиштам, застанал под пенџерињава наши да чуе што станува.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Тие го изразуваа и нашето одбивање да си врвиме кротко, да отстрадаме тргајќи си го страдањето надвор од видокругот на јавноста, да си ја криеме сексуалноста, врските да си ги ставиме в плакар, а на угнетувачите да им гледаме низ прсти.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Па си велам: Будалче, не размислувај... денот ќе си го расипеш... есенската прошетка во Сарај.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Од бебешки денови создаваат робот и никако не можеш да се ослободиш од: миј заби, миј лице, триј раце со сапун, облекувај чисти гаќи, и чиста маица, и чисти чорапи - секој ден! - секој ден! - и чешлај се, и пиј млеко, и јади леб со мармалад... секој ден - сѐ според еден калап...
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Мора токму така да си врви, како што се движи стрелката на часовникот - одлево надесно.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Мама: Да, со домашни задолженија времето брзо си врви, ама не е само времето да си врви... проблемот е двоен: професионален ангажман и финансиски ефект отсуствува, мислам, со една плата сме... а долгови, позајмици... селење...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
На почетокот на векот го доживеа падот на Отоманското царство, па се провлече низ Балканските војни, па првата, Втората светска војна, но дотогаш никој не ги гибаше козите. Си врвеше векот со нив.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Си врвеа деновите. Во градината Билјана често играше со своите врснички.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Си врвеше тој ден рибарот дедо Гога покрај реката, со јадица преку рамо и празна торба на грбот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)