- Кај си бе Трпе, се ожени и си еба мајката - му довика неговиот другар Климе, кој со останатите соселани кркаа контаминирана салама и пиеја пиво пред селската кооперација.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Хм, да си ебам векот, си велам, ама продолжувам.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Огнови. Не ги гасам. Поспокојни се од пепелот. Нека горат, нека си ебат мамата.
„Курвите на ѓаволот“
од Елена Велјановска
(2013)
Што ти згрешив толку, да си ебеш мамата?
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
„Море, нека си ебе матер и Македонија!“ резигнирано, веќе уморен од дискусии, му подвикна тој.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Мајката си ебале. На здраво дупка ќе ти отворат.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Го побарав и Кочо Рацин. Цинично ми рече дека е исклучен од Партијата и ми порача да си ебам мајката.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Сѐ се измешало, си ебало мајката, со проштение.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Марк му враќа други два такта од истото оро.) И да си ебам мајката. (Борис свирнува уште два такта. Марк му враќа. Пауза. На Матеј.)
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
„Керадер нека си ебе матер“, рече тој одлучно.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)