си (зам.) - мете (гл.)

4. СЕКОЈ ДА СИ МЕТЕ ПРЕД СВОЈАТА ПОРТА - но ѓубре да не расфрла по сиот град така како да е нов претставник на старата сорта општествено битие: правам сѐ што сакам...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
- А што ти е тебе гајле, секој нека си мете пред сопствениот двор.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
БОРИС: Секој си мете пред својот праг. МАТЕЈ: Ти и пред мојот.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)