си (зам.) - настине (гл.)

„Мило мое - ти многу си настинал!“
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Ке му речеше и ќе побрзаше да му донесе чај...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)