Задевањата на децата веќе не го навредуваа и за деда си не се плашеше. XI Токму тие денови комитите и повидните селани од Брезница со часови се советуваа како да го тргнат злото што ги поклопило.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Мартин знаеше кој му го прави тоа и смислуваше од страшни пострашни планови да им одмазди, но и кон деда си не беше рамнодушен.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Дејан немаше жал за ништо. Во лутината и татка си не си го познаваше.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Каде да отидам, каде да залутам, знам – никаде од нив себе си не ќе се скријам.
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
Со татко си не разговара. Само го сеќава како голема тежина неговиот бунт и здодевност и тага.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)