За срамота. Смејте се, смејте се, ама така е.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
На прецветани девојчиња им наоѓам пар, а на машки свенати од работа, повлечени од скромност и од обзири или заборавени дома поради догледување поболени родители, сум им го отворала цутот на среќата за да го мирисаат сиот остаток од животот...
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)