сиот (зам.) - синор (имн.)

Тие, Муслиоските, пред да си отидат од Потковицата, на своите реатини им го распродадоа добитокот, стадото, живината, алатките, а тоа што го задржаа за себе и ден-денеска им го даваат под наем на Дамчевци: коријата, земјиштето, додека со кулите и со дворните места, управува Амди ага, кој е воедно и падар на сиот синор на Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Најпосле Друже Србине сфаќа дека старецот не ќе го закопуваат во длапката од другата страна на тумбата, туку на самото теме, на највисоката точка од сиот синор.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)