Чинев сиот страв излегол од мене, насекаде наоколу гледав како заитала водата...
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Догматот, по сиот страв и маки, останува догмат. Од навика.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Во нејзините широко отворени очи се читаше сиот страв, преживеан минатата ноќ.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Сиот страв во студ им поминал.Толку многу испугалис 80.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)