Тоа беше само елемент на административниот идентитет на ќерка им, додека нејзината личност им припаѓаше и на јудејскиот и на германскиот протестантски идентитет, но и на оној на католичкото мнозинство во средината во која сите живееја.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Кога се омажила мајка ми за татко ми сите живееле во една заедница и во голема сиромаштија.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Сите живеат во некакви диви бракови.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)