ТЕОДОС: (Бришејќи го грлото од шишето скришно со шамивчето, прави лице како да треба да испие најодвратен лек. Отпива малце.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
АРСО: (Како за утеха.) Па, најпосле, едно сонце нѐ грее. Сите пиеме со уста, безбели.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Сите пиеја текила на екс и ми нарачаа ревносно.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Да ти ебам луѓето. Само нешто чекаме. Сите пијат кафиња.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Сите пијат, пејат и се гушкаат со Илија. А и секој со секого. Некој само со себе си се гушка.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)