Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Ноќта ја поминавме во блискиот мотел и повторно ја доживеавме онаа момците-во-една-соба-а-девојките-во- друга сцена, иако некој непрестано ја убедуваше бабичката која го водеше мотелот: „Не, слушајте, всушност, ние сите сме педери“.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Ондин и Дороти така ме викаа без престан - тврдеа дека тој прекар настана со спојување на Дракула и Синдерела).

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Од сцената повева свеж дах на младост и невиност. Сите сме како унесени.

„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)

ДЕПА: Ами ти сега не рече дека будалите викале Коте?! Демек, сега ние сите сме будали што ти викаме Коте?!

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

Сексуалната лишеност е темелна и пресудна за субјективните искуства на геј- мажите, не затоа што сите сме патетични сексуално изгладнети изопштеници кои никако да успеат да си најдат прифатливи партнери, туку затоа што задоволството на возрасните не може баш да ја надомести претходната историја на неисполнетост. (Како што вели Џорџ Хагерти кога зборува за гејството на пасторалната елегија, „Љубовта сочинета од загуба е љубов што изнедрува копнеж што не може да се исполни“.263

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Вистинскиот извор на тој глад, имплицира Бартлет, е отсуството на еротско задоволство од мошне општ и основен вид.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Сите сме со ист состав, зрачиме едни кон други со сопствената енергија за која мислиме дека е само наша – продолжи старецот.

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Никој кој сега живее во Перењас не е староседелец. Сите сме дојденци.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Грците, Бугарите, Србите сите заедно нѐ уверуваат нас дека ние сите сме само од нивната народност и оти нашиот спас е само во соединувањето на цела Македонија, или барем на еден голем дел од неа, кон нивната држава.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Како да бидеме праведни?‘Тогаш ви реков дека во Светото писмо е запишано: ’Праведникот ќе живее преку вера!‘ И уште ви реков дека сите сме грешни и дека нема ниту еден единствен човек што сам по себе е праведен, оти грешни сме се родиле и грешни умираме, та само милоста Божја кон оние што поверувале ќе ги спаси.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Глобалното Село каде што сите сме заедно, се употребува како метафора за тркалезната маса на која се собираме за да разговараме за сѐ што нѐ засега. Rheingold ја анализира состојбата на CMC (компјутерски посредувана комуникација) и пишува за зависниците од различни системи: минител во Франција, кампус мрежите, xxx, bbs (само за возрасни), во центарот на Небиднината.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Така, покрај стандардните воени вежби на југословенската армада и цивилното пучанство требаше да биде заучено на соодветен пакет мерки и активности од полувоена природа, за со нивна помош целосно да се инфилтрира во концептот Сите сме одбрана.

„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)

А некогаш, во старо време, сите сме биле едно исто гомно, иста лепешка.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

При тоа труби, со познатиот звук на блех-оркестрите: „Единство”, „Слога”, бидејќи „Сите сме исти”; и ефикасно натурајќи само едно мерило владее со целиот регион на словенското суштество.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Сите сме еднакви пред амбисот.

„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)

Сите сме луѓе, и ние Турците не јадеме луѓе, зарем.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

- Не сум слушнал за такви нешта. Ти ги измисли? - сериозно се исчудуваше Господ Саздов.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Директорката на програмата ми забележа дека сум постапил многу наивно кога сум го оценил онолку позитивно и дури препорачал за гледање филмот „Ние сите сме убијци“ во кој некогашните борци за слобода, во Франција, сега, како цивили во животот наеднаш стануваат убијци!

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Најнакрај, сите сме стуткани во солзите што се мачиме да ги скриеме. Оваа мугра аеродромот е собирен центар на влажнооките: едните овлажнети од тукашнината, другите превлажнети од тамушнината.

„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)

Во новово време сите сме на работ на нервите и живеачката сѐ повеќе ја доживуваме како синџир од неуспешни реформи во кој ни се препелка чекорот кон лесно ветената иднина.

„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)

Сите сме уморни од зарѓаните, мувлосани лаги без сјај, ни треба нешто свежо, вистинско и реално, исто како нашите очекувања, реални и не многу големи.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Уметноста на љубовта е во слободата, а коренот во довербата.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Сите сме фрлени во овој несовршен, енигматски, интригантен свет, без каење тргнуваме во потрага на судбината, без никој да не праша дали сакаме да бидеме дел од непознато патешествие наречено живот чии крај е смртта.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Сите сме способни за реални искрени чувства, кои траат, ние сме питоми, кротки, нежни суштества кои имаат извор на создавачки пориви и можат да изградат убав, пристоен, совршен дом, за себе и за своето семејство.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Сите сте добро? Децата? Мажот? Мајка ти? Добро сме. Сите сме добро.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Никој не ќе ти се насмее, сите сме пијани.

„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)

РАЈНА: Што е? Што уште сакаш? Сите сме мртви. Затворени.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

„Сите сме исто”! Само што сме различни!

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

И не сме во право кога се лутиме на некој што е влечкав, што не си ја врши работата, кога да си признаеме, сите сме такви и сите не знаеме да го цениме времето.

„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)

Сите сме месечари, вели.