Сите филмови без цензура и монтажа директно ќе влегуваат во конкуренција за најдобар во маало, во месна заедница, а најдобрите што ќе испливаат на површина како награда ќе добијат пофалница со повратница во спална, и гратис абортус, ако е трети во тековната година.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Сите филмови што сега, разлигавен, во главата ги правиш за мирно трето доба, со сите театри и опери кои сакаш да ги посетиш и да ги видиш и чуеш, сите книги што сакаш да ги читаш во двојка или, барем, како школска лектира да ги обработуваш со неа, затоа што таа те разбира најубаво и, додека молчиш, таа ја слуша твојата тишина и кроце пушта рака на твоето колено, кое потскокнува од тоа што нервите ти се отидени бестрага, се утопија, се разбира (тоа филмовите).
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
А, најмногу од сѐ, ми се допаѓа што сите филмови со нив завршуваат среќно.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Сите филмови на Макавеев имаат контекст.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Битен е контекстот, содржината.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
ЏОРЏ: Не можам јас да им ги памтам сите филмови на...
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)