И душа ми сичко виде и лилјаци по спилии жлти пилци по небеса у Света Гора и икони пијани у Синаја црни ветар и легох у чужда земја а корен ми у баштина крст ми – слнце а душа ми – пустина - немојте ми коски претресати...
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)