Неправилно е, фаќа на нашата свест, - ова. Уши пробивте: заедно, заедно, а сѐ сами работите.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Зошто брановите праснуваат бесно
ама со ќеиф, и го подриваат брегот
и бришат сѐ наоколу
небаре сѐ сами запишале?
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)