Сѐ, сѐ само што прават со бабата Бисера, се разбира, не ѝ кажа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И секогаш на крајот останував разочарана. Сѐ само некои беззначајни отпадоци.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Тие задоволно се погледнаа меѓу себе и газда Таки рече: „Ќерко, така најубо се учи занаето. Не е сѐ само во училиштето.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
После, пак ќе излезе виновен за сѐ само Луков.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
А тој беше толку голем. Како оние мазни камења што ги фрлал Крале Марко од Исарот преку Брегалница.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Ама, знајш, Атинче, не е сѐ само во работата. Пријателите, комуникацијата, споделувањето на радостите, тагите, размислувањата, ставовите со моите сожители многу ми значи. Ми е важно.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Од другиве излети главно нема фотографии зашто се инкриминирачки и можат индискретно да се искористат за јавна бламажа, или тајна уцена па, секако, е подобро да не паѓаш во транс, па да документираш нешто што може да биде сѐ само не да биде трајно... па, нели излет се вика?
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)