Дури и во неговата родна земја, во која не му се приклони на фашизмот, во периодот на сталинизмот, сакаа да му организираат заседа, односно стапица, откако го ликвидираа неговиот брат, поради англиската врска, да го судат и него поради антисталинизам, поради ревизионизам и што ли сѐ не беа спремни да измислат, во еуфоријата на големите ликвидации, во таа бесна синдромска фаза на саможртвување и на самоуништување.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Се обиде да прави посложени вежби и беше вчудовиден и понижен кога утврди што сѐ не е во состојба да направи.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Што ли сѐ не направија само да не ја добијам наградата, Боже?!
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Сум се смеел ли некогаш? Секако. Сѐ не смее да се заборави.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
И уште ова: понекогаш господинот Призрак упаѓа во таква специфична состојба што не може да изусти ниту збор; при таквите случаи, кога состанокот на Силите на Доброто веќе е закажан или неопходен, господинот Призрак, во својот замок-музеј, наредбите ги пренесува или со помош на со сенки испишаните букви по ѕидовите, или уште понеобично: со помош на низови од слики (скоро како стрип!) кои доволно јасно (иако понекогаш потполно нејасно, па доаѓа до хаос!) објаснуваат што всушност (Бедмен, Мики Хаос и Јанус) треба да направат.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
И кој знае кој сѐ не, од прилика до прилика, во улога на помагач на Добриот: господин Призрак. Margina #21 [1995] | okno.mk 87
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Какви сѐ не тајни крие утробата на калето!
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Сѐ им се допаѓаше, а сѐ не можеа да купат.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Студот извираше од нејзините камени сводови.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)