таа (зам.) - празнина (имн.)

Богдан ѝ купи прстен, и откако таа го стави, откако не ја чувствуваше веќе таа празнина на прстот, не го сонуваше повеќе тој сон.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Но, сепак, доаѓам оттаму, од таа празнина.”
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
По извесно време, почувствував дека се вратив во своето тело, но со празнина во делот кај што ми беше срцето, и со страотна болка во таа празнина.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Кој можеше нешто да стори за да се пополни таа празнина во нејзиниот живот?
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Кога таа празнина е премногу голема, морам да сум сама.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Во тој миг, кога ненадејно се соочи со сознанието за бесмислата на сопствените постапки и за сеприсутноста на сопствените заблуди, тој сети како таа празнина му ги исполнува сите пори во кои само миг пред тоа му живеела душата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Токму тие зборови ги употреби.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сметам дека ќе умеам да ја сместам мајка ми во таа празнина.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
--Јас верував дека ќе умеам без ничија помош да ја сместам во таа празнина што самиот ја обезбедив -.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Таа самата ме упатуваше како да ја изведам работата - додаде Иван. – Досега се снаоѓав самиот, но за другите активности, мислам на обврските што му претходат на погребот како и за самиот погреб, потребна ми е поддршка и помош.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Одушевувањето што ги беше обземало беше дословно одушевување над таа празнина врз која хегемонијата сѐ уште не ја беше преземал ни еден позитивен идеолошки проект.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
А должноста на критичкиот интелектуалец - ако во денешниот „постмодерен“ универзум таа синтагма сè уште има некое значење - е токму во тоа, дури и кога ќе се стабилизира новиот поредок („новата хармонија“) и кога повторно ќе ја направи невидлива празнината како таква, постојано да го зазема местото на таа празнина, т.е. да ја задржи дистанцата спрема кој било означител-господар.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Познанството – а особено геј-распознавањето – може да ја расипе таа празнина што треба да се пополни.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Предметот на љубовта мора да може да ја прими фантазијата за бучовската пожелност која благонадежниот љубовник ја проектира врз неа.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сега почувствува потреба да ја исполни барем навидум таа празнина со некоја туѓа содржина, па макар тоа да е чашка заборав во првото бифе на свиокот. 8.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Во таа празнина беше селото Крчишта.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Нив ги измачува, ги боли таа празнина, тие очајнички сакаат таа празнина да ја исполнат, ама и ужасно се плашат од стварноста која може да ја исполни празнината, затоа што стварноста ја доживуваат како стравична закана, како нешто што ќе го поништи нивното празно Јас.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Татко ѝ одамна, уште од нејзиното детство, свесно или не, го подготвуваше постоењето на таа празнина, правејќи од Ана своја придружничка, соговорничка, довереничка, исповедничка.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Со неа го прекрши и железното правило кое го имаше зададено за сите психоаналитичари: пациенти не смеат да им бидат нивните блиски, сеедно дали им се родители, сопружници, браќа и сестри, или пак деца, затоа што тоа би отворило можност за манипулација во секојдневниот живот, а самата анализа би претрпела неуспех.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тие луѓе чекорат низ животот носејќи ја ужасната ледена пустош во градите, чекорат истоштени од доживувањето на таа ужасна празнотија, но во миговите кога ќе почувствуваат дека таму, наместо ледената пустош, може да има топлина и исполнетост, бегаат од она што може да ја донесе промената.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Божја промисла – продолжи старецот. – Во таа празнина, што е без форма, постојат ситни делови на земјата, ѕвездени прашинки, со своите елементи, метали и неметали.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Но таа празнина е исполнета со љубов и се нарекува со полнота.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)