Се сеќавам јас на таа птица не поради тоа што на нејзиниот воден пат со недели лебдејќи во небесата не го допре со крилја морето – туку поради откликот на стеблото: кога се покажа птицата стеблото почна да се искачува кон неа, ги рашири крошните, ги отвори како древна книга спред која ниедна трага не исчезнува и залудно не е ничие исчезнување.
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
За кого, за што пее таа птица ?
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
За таа птица, не поголема од скакулец, можеби толкава, ако не и помала, има секакви сказни, повеќе од возбудливи.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Сакав да ја имам таа птица в раце, да ја поседувам нејзината убавина, да биде таа само моја, но, во исто време со таа желба длабоко во себе слушав притаен глас што прашуваше: Дали таа убавина тогаш би била исто толку голема без слободата на летањето?
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Што е добр таа птица, што е добра...
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
Сакав да ја имам таа птица в раце, да ја поседувам нејзината убавина, да биде таа само моја, но, во исто време со таа желба, длабоко во себе слушав притаен глас што прашуваше: Дали таа убавина тогаш би била исто толку голема без слободата на летањето?
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Сакам тоа да остане овде засекогаш, за малиот Даниел... Ене ја таа птица! Слушај.”
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Што е добра таа птица, што е добра...
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)