Се смирува водата, во неа затреперува лузната и струпот, се искривуваат големите срнешки очи и таа наведната над водата, трепери се до нејзиното дно...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
А таа наведната над тетратката, имаат стигнато до совладување на цртите од кои се направени буквите.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)