таа (зам.) - челичен (прид.)

Змејко знаеше колку ѝ е лесно на таа челична ламја да се спушти надолу во еден замав, таа како од играчка би загризала во дебелиот трупец и би продолжила со една ритмичка постојаност да полетува, вивната нагоре, како некој челичен галеб, а потем да паѓа пак, и пак и пак, како од шега, трпеливо, без сенка од какво и да било напнување, без никаква измореност, сосема лесно, всушност тоа како да беше за неа единствениот начин на постоење.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Кога ја затера петтата и кога го углави трупецот да оди право, она што се случуваше со денот надвор можеше веќе да биде многу добро забележано и во движењето на таа челична плоча по нејзиниот процеп во буковината.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)