Таа загрижено гледа во својот маж, му помага да седне. Тој забрзано дише.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
„Каде си одиш?“ прашува таа загрижено. „Си одам, Луцијо, на некое друго место.“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Ни збор да не чујам! - и си ги облече влечките што одеднаш се појавија во дневната соба.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Можеби надвор некаде залутала... - рече таа загрижено и го стави првиот залак во уста, - Тврдо е. Не чини месото.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
На одење, таа загрижено му рече: - За утре, децата нема што да јадат. Од брашното, останаа само триците.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)