Ја повикува на танго, а таа сериозно му го подава своето мало, голо, деформирано стопало.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Оваа девојка е и надворешно, по своето држење, нивни типичен претставител: таа е убаво сосредоточена и кога ѝ се обраќаат, укажувајќи на некоја суптилност во сликата, таа сериозно и со разбирање
потврдува со глава.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)