Заборавивте, нели, или можеби и не постоеле такви безвредни нешта?
„Записки“
од Милчо Мисоски
(2013)
Самиот чин на бележење нешто како „кич“ е начин да се покаже дека вршителот на „жртвеното определување“ самиот ја надраснал склоноста кон такви безвредни трици – иако токму жестината што оди со фобичната деидентификација која е имплицитно содржана во тоа одрекување неминовно фрла сомнеж врз неговата вистинитост.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)