Да бидам искрен, јас немам поим што значи тоа: андерграунд, освен ако под тоа не се подразбираше дека ти не сакаш никој да дознае за тебе и да те вознемирува како што тоа го правеа за време на Сталин и Хитлер.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Или барем така порано говореа.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Потстана и Бојка. - Божем некоја случајна гостинка, и тоа в бело, а тебе толку те вознемири! - рече таа, но мене не ми беше јасно дали станува збор за прашање или за прекор.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Но, заради толку различните видови на филмови кои можеа да се видат, никој жив не можеше да укапира што андерграунд всушност значи - освен тоа дека тие филмови не му 164 Margina #11-12 [1994] | okno.mk припаѓаа на синдикатот и дека не доаѓаа од Холивуд.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Далечното сепак не е толку далеку одново да не те вознемирува глетката на згаснатиот оган.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Зар заборави дека честевме кога Семјон се стори со автомобил? Со оној зелен форд?
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А второ: неколку месеци, а можеби и цела година а и повеќе пред смртта на Генералот, Семјон излезе од оној генералски шинел со медали и ги напушти скалите што воделе во собата на таа непозната љубов на Генералот што и сега те вознемирува.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)