те (зам.) - дувне (гл.)

Разговорот го прекинува мајка ѝ.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А, тебе ти е потребен за да ставиш врз себе некое килце, инаку ветрот ќе те дувне – си мислам, но не ѝ го велам тоа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Инаку, види се каква си, може ветар да те дувне, - рече бабата на Дора и си ги скрсти рацете врз големиот стомак.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Тој човек ми е мене пријател!... Нема со прст... Инаку... Инаку... ќе те дувне ветрот!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)