Не прашаш, ако дојде комисија, доктори! Тебе ич глава не ќе те заболи! А мене? Трап - илјада динари!...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Добери се под капавица и ќе чуеш: погоре, погоре, не толку горе, слези малку подолу, не оди лево, е, тука, тука, тука, не, бре, само тука, кај отиде сега со раката, појди малку кон средина, е тука, тука, тука, ај сега малку кон десно, да не те заболе раката, ај добро, почини!
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
ЗАФИР: Бездушници, убијци! Печалат на маката наша!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Отидовме до Луна паркот. Се растрчале мали деца, пискотници и врискотници на сите страни, глава да те заболи!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
АРСО: Па, кога ќе те заболи нешто... И ти преѓе ќе се расплачеше за кумството.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Тоа не е за плачење туку за во Вардар давење.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Ѓаволски ќе те заболат коските. Жиците гребат.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Вратата се тресе, а ти ја удираш дури да те заболат рацете, дури да припаднеш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А и пари не носевме со себе за да свртиме едно кругче со автомобилчињата, па така немаше што да се размислува.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)