16. Ете, така, кога мислиш дека среќата е тука покрај тебе, одеднаш таа те напушта и почнува да бега, бега, бега…, среќата станува сѐ повеќе нешто друго – несреќа.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Стенка. Штом умираш, те напушта, Таа друшка немушта. Таа сенка.
„Сонети“
од Михаил Ренџов
(1987)
Во мене го селам
на душите препевот
на претците гревот
и кога те напуштам
и кога те очекувам
како мугра лелекам
и не преболувам
само меѓу луѓето
да ме распознаваш...
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)