Но како да го пронајдеш оној кого за жал можеби го грабнала веќе одамна стијата на злото?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Молчев. Немав што да му речам. Само почнав да се смеам.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
В ред, ако постои голема желба и на обете страни, оној што те одминал можеш и да го престигнеш.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И убавината што ќе проблесне крај тебе, само те растажува: Студено, бесчувствено те одминува.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
-Да не си го сони крајот што нема да те одмине?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)