Ќе те повреди некогаш некој, но никогаш никој, како некогаш некој...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Не знам зошто се расплакав, што толку многу ме вознемири, не успеав да сфатам.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Тебе нема да ти пречи и нема да те повредува, ако еден ден засакам некого, ако многу ми се допаѓа, ако.. – самата се вчудовидов од овие прашања и почнав да плачам.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Другите две можеле и да останат свиткани под твојата дебела кожинка и тука задржани, без да бидат во состојба ни да те раскрвават, едното од нив можело и да се слизне по твојата четина и воопшто да не те повреди, но ова, што те тера да крвавиш вака, не ќе е на некое многу згодно место, тоа може уште оддалеку да се види, му зборуваше на својот самјак.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
- МИЛО МОМИЧЕ ниту со допир нејќам да те повредам...
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Високопарен и поразителен е тој исказ, нема што.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Покажува колку бескрајно те повредиле и те згрозиле.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Кажи им, со надмен презир, „(Веда), Веда, стварно како првпат во животов да те гледам вистински“.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Тоа е можеби и добро, само што таквите понекогаш не внимаваат како го прават тоа, па во своето втурнување може и да те повредат, иронично заклучи.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)