те (зам.) - поздравува (гл.)

„... Смешно.“ „Што си ученичка, нели?“ „Актерка.“ „Те поздравувам, Саро Бернар.“ Длабоки беа корените на јаворите.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Стариот другар те поздравува; те нема заборавено, објасни тој.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
АНДРЕЈА: Ќе одиме во логор. Ацо е со мене. Те поздравува, вели да не му се лутиш.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Многу те поздравува и ти прати едно кило шеќер.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Да се разминуваш, да изустиш добра вечер, о, светци, а тие, се загледуваат во тебе, незнаен и непознат за нив, и те поздравуваат: ти првпат миеш раце во облаците?
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Старите се добро, те поздравуваат. Пратија храна и цигари. Морав да ги оставам на вратата.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)