те (зам.) - успива (гл.)

Радоста те пијани, како да си јал болвајчав леб што првин те успива, а потоа те тера на повраќање.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Темнината како темнина: те успива а не ти дава да заспиеш.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)