тебе (зам.) - е (гл.)

Засекогаш Секој поминат ден без тебе е еднаков на „Утопија“. Замислен идеал, што не постои.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Пред тебе е животна одлука.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Кога ќе влезеш на влезната врата, веднаш пред тебе е долг ходник.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
(На Костадина). Еј, побратиме!... За тебе е ова првина. Прва разделба од жена... Ќе заборавиш и на младост, и на милост, и на убавина!...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
БОЖАНА: (Разделувајќи се од Костадина). Боже поможи...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
ТРОШЧЕЈКИН: Љуба! Љуба! А, еве ова... според тебе е лошо? Погледај, ова е лошо?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Сѐ кај тебе е згодно и ти си еден таков самјак, каков што јас веќе ниеднаш повеќе нема да сретнам; кај тебе е сѐ згодно, но ти би требало да сториш така.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Викни го селскиот бербер да го избричи, пови го в пелени и намести го во дрвена лулка, и, ете, пред тебе е детуле со мазно лице.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Но ти си, сине, млад. Пред тебе е животот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)