Јас сум дел на твојата судбина.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Кога ќе ти затребам, ќе дојдам и ќе бидам со тебе.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
- Повикај ме штом ќе ти затребам, јас сега ќе си одам – рече по едно време, го распосла летачкиот килим што го носеше свиткан под мишка и го снема зад ридот.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Попладнето дознав: Мила починала утрото, можеби тогаш кога за неа разговаравме со Игбал.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Се смееше мојот Човек, довикуваше, а знаев дека срцето му плаче.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„Кога ќе ти затребам ти само викни Ведране!“ ми довикуваше тој со таков глас како да се нашол наеднаш во далечните далечини.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Те виделе на една фотографија и веќе се готови и крв да дадат ако ти затреба. Начисто се луди по тебе.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
И самата не знам како се случи тоа, но набрзо по овој наш разговор се заварив себеси како си го поставувам токму тоа прашање „Каде е сега мојот Ведран?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Тики: Сѐ озбилни луѓе, богати бизнисмени кои те обожаваат.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)