Тогаш тој пак тропна и викна: - Домаќине, тука ли си? Отвори, ти иде мил гостин!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Проштевај, драг пријателе, што ти идам ненајавен и вака доцна. Но повеќе не можев да издржам.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
II Ти идеме со векови од дедовци од предеди пред твојот лик сонцето што го впил и славејот и бранот и навевот на снеговите.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Ти и самиот знаеш, секој ден ти идам со разни молби и давии.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Нема да ти идаат од Анѓелета. А и да можеме да си позборуваме уште малку куќни муабети со вујка ти.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Ти иде да ја пикнеш некаде главата, да се скриеш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ги гледаш децата како им паѓа главата за спиење и тогаш ти иде, што не си помислил никогаш ти иде.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ти иде и од своето месо да кинеш и да јадеш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ги затвораш очите, а сонот никако не ти иде.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ти иде за смеење, а тој те прашува што е смешно.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Навистина, би било незгодно од тебе кога би продолжил да ја влечеш и понатаму оваа своја рана, така, за да морам и утре да ти идам. Незгодно, не, не незгодно.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Кога ќе ме праша ѕидот: те потпира ли видот
одговори место мене: Јас не сум Јас
Кажи: Откога ме познава не ме дознава?
Излажи: Јас сум ту си одам- ту ти идам.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Викаш: „Ура!“ Или само мрмориш некои пцовки што ти идат сами на уста.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Секој ден слушаш: море, јаки колкови, а цицките, ко зајачки уши кренати, сами ти идат враце .
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)