ти (зам.) - може (гл.)

- Ти можеш да кажеш - анархокомунистот Франц... анархокомунистот Франц - еди што си, еди какво си!...
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Да, но ти можеш повеќе да дознаеш од нив ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Ти можеш да купиш авто, нели тато?“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Не заборавај, разговараме за тајна што само мајка ти можела да ти ја открие.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во осветлениот излог, нареден со лозови и стотки, лежеше табла со златни букви - и ти можеш да станеш милионер.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
О слушај ме, ти можеш да слушаш крик мој секој пат: Час побргу ти сврзи ме со либето, мој боже, во твојот рајски светол кат!
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
А така е друго, таа ќе ти биде веќе жена и ти можеш да си одиш кај што си сакаш.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Кога лежеше надвор ти можеше да му удриш, и јас.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
А утредента, додека тие ги носеа првите копанки нагоре, по скелињата, а еден мајстор најгоре пееше „Поминуваш, Јано мори, заминуваш, ми се смееш, Јано мори, не ми зборвеш“, оној доаѓаше до Башмајсторот, кој стоеше веднаш до нивното корито со малтерот и тие можеа да чујат сѐ.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Требаше, сега ти можеш многу добро да го знаеш тоа, требаше, со чекичот, што го имаше заборавено в појас кога тргна по коларот, а патем го пронајде таму и го зеде в рака да не ти се истресе некаде, требаше, со тој чекич, што се меткаше сега во твоите празни, издолжени, тешки и увиснати раце, требаше со него, по главата и да го пропаднеш на днуземи, тогаш, додека стоевте.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А од оние немој да се плашиш, тие тука ништо не ти можат.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Па тето, ти можеш да отвориш и сопствен бизнис.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
„Бегај сега. Ти можеше да ја оставиш последната за себе и да се распаднеш во нејзиниот тресок.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Ти можеше да му се опреш на овој самозадоволеник!
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Него, чуј Јоване, ти можеш, ти мораш дознати. Ко je био, ко су били, вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ние двајцата убивме еден доушник, рече војводата, поземајќи го ножот, и сега и ти можеш да дојдеш со нас.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ти можеш најдобро да ја разбереш раната манипулација на штотуку зартениот идентитет на детските души?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ти можеше да ги предложиш твоите пет опасни зборови, а потоа и јас моите пет неопасни зборови.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
„Но ти можеше да го именуваш така и хирургот што ти го доведов во онаа ноќ во војната.“
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Кога Ема ѝ велеше “Ти можеш својот пат да си го продолжиш овде, ги запозна нашите луѓе, тие те сакаат, гледам дека и ти прифати некои од нив, и сега на тебе е да решиш; да, јас ќе те разберам доколку сакаш да се вратиш дома, но враќањето дома велиш дека е ризично, затоа остани овде, се друго е непотребна и неизвесна авантура,” Илона ги сфаќаше добрите намери на полицајката, но го спомнуваше Јиржи, својот пријател Јирачек, кој сигурно ја чека во Равена (тајниот јазол на чешката врска, како што често велеше Илона), така се договориле последната ноќ помината заедно во мотелот “Мерси” на излезот од Хасково.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
„Ти можеш да го направиш тоа, ќе ми помогнеш“, ми рече, тупкајќи ме по рамото и, речиси, шепотејќи: „Ќе ми помогнеш, и така натаму…“
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ако ја поведеш и ти жена ти, тие двете заедно ќе се бањаат, ќе зборуваат и ќе се исповедаат по женскиот обичај, и жена ти може после да ти расправа сѐ што ќе ја прашаш за Атиџе.”
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Првин млад калфа, потоа главен калфа, но до следниот панаѓур и ти ќе бидеш чорбаџија, а штом знаеш книга, ќе гледам да те направат и писар-граматик во нашиот еснаф, папуџискиот. Никој ништо не ќе ти може, зету“.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ниту ти можеш да ме насликаш како што јас ќе сакам да се видам, Ниту јас можам да ти кажам колку те сакам, како ти што ќе сакаш да чуеш.
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Ниту ти можеш да ме насликаш како што јас ќе сакам да се видам, Ниту јас можам да ти кажам колку те сакам, како ти што ќе сакаш да чуеш.
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Кога знаев дека само ти можеш така да ме натераш да викам. Кога кожата ми беше топла.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
- А целината, ти можеш да се смееш до засркнување - вели Борко - но токму таа целина потсетува на Ана.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
А ти може зад селото со гитарата верна би сакал да запееш пак?
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Мојава душа е пристаниште и само ти можеш да го укотвиш грандиозниот брод на љубовта, мојата страст, нежност и копнеж, моево срце и душа се најинтимното нешто што можам да ти го подарам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Мајка ти може да спие, па сонува лоши соништа. Нема крај тоа. Што не ме прашате мене како ми е?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Ти можеш да паднеш, ама позицијата, ридот, не смее да падне...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Командантот се замисли за час, а по тоа рашири раце, велејќи му на Белича: – Ти можеш да останеш, а тој не.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Ако може водата, па и ти можеш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И дури тие пеат ти можеш да чуеш сѐ: и како ти плаче душата и како ти се радува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А ти можеш ли секаде да гледаш? - Не, не можам, - одговори другата бреза.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)